75-25 Full Width

Illud non continuo, ut aeque incontentae. Dempta enim aeternitate nihilo beatior Iuppiter quam Epicurus; Esse enim, nisi eris, non potes. Quid ergo hoc loco intellegit honestum? Nam aliquando posse recte fieri dicunt nulla expectata nec quaesita voluptate. Sit, inquam, tam facilis, quam vultis, comparatio voluptatis, quid de dolore dicemus? Quodcumque in mentem incideret, et quodcumque tamquam occurreret.

Restinguet citius, si ardentem acceperit. Igitur ne dolorem quidem. Reguli reiciendam; Duo Reges: constructio interrete. Tibi hoc incredibile, quod beatissimum.

Tu enim ista lenius, hic Stoicorum more nos vexat. Tum ille: Finem, inquit, interrogandi, si videtur, quod quidem ego a principio ita me malle dixeram hoc ipsum providens, dialecticas captiones. Ita multo sanguine profuso in laetitia et in victoria est mortuus. Quaeque de virtutibus dicta sunt, quem ad modum eae semper voluptatibus inhaererent, eadem de amicitia dicenda sunt. Quid, si reviviscant Platonis illi et deinceps qui eorum auditores fuerunt, et tecum ita loquantur? Atque ipsa hominis institutio si loqueretur, hoc diceret, primos suos quasi coeptus appetendi fuisse, ut se conservaret in ea natura, in qua ortus esset.

Quid iudicant sensus?

Quod idem cum vestri faciant, non satis magnam tribuunt inventoribus gratiam. Septem autem illi non suo, sed populorum suffragio omnium nominati sunt. Sic exclusis sententiis reliquorum cum praeterea nulla esse possit, haec antiquorum valeat necesse est. Ut id aliis narrare gestiant? Hoc loco discipulos quaerere videtur, ut, qui asoti esse velint, philosophi ante fiant. Suam denique cuique naturam esse ad vivendum ducem. In schola desinis. Nunc ita separantur, ut disiuncta sint, quo nihil potest esse perversius.

• Audio equidem philosophi vocem, Epicure, sed quid tibi dicendum sit oblitus es.
• Qui enim voluptatem ipsam contemnunt, iis licet dicere se acupenserem maenae non anteponere.